คำร้อง พ่อครูทองไกร ปัญจแก้ว
ทำนอง เพลงหนองบัวลำภู (สมจิตร บ่อทอง)
สนามกู่เก่าคนเขาเล่าขาน เหนือเกล้าเจ้าขอมโบราณ ท่านโปรดปราณสร้างไว้บูชา
กำแพงหินใหญ่ เรียงไว้ทับกันแ่น่นหนา สี่ด้านสูงนั้นเพียงตา หากใครมาเห็นแล้วอาวรณ์
ปรางค์กู่แห่งนี้ช่างน่าสะออน เดี๋ยวนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน ออนซอนไม้ดอกหลากสี
วันเพ็ญเดือนห้า คนมาสรงน้ำมากมี ผู้สาวช่างสวยโสภี ไม่มีที่ไหนเปรียบหนา
หนุ่มสาว ต่างบ้านแต่งตัวโก้หรู เห็นแล้วน่าดู ควงคู่เกี่ยวแขนกันมา
กราบหลวงปู่เฒ่า องค์เก่าที่เราศรัทธา ขอพรให้ท่านเมตตา โปรดรักษาคุ้มครองผองภัย
* คิดถึงปรางค์กู่ทุกลมหายใจ แม้ว่าจะอยู่แห่งใด หัวใจร่ำไห้เรียกหา
สนามกู่เก่า ที่เราเคยร่วมบูชา คิดฮอดตลอดเวลา ตราบชั่วชีวาไม่มีลืมเลือนซ้ำ (*)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น